این روزا بحث توافق نامه ژنو یا ترکمنچای هسته ای!!خیلی داغه...

خیلی وقته دلم میخواد یه چیزی بنویسم تا آروم شم ولی نمیدونم چجوری...

بهتره اول یه چیزایی که فراموش شده رو یادآوری کنم..

نکنه یادمون رفته اینا برا چی بود...؟! 

این همه پایداری و مقاومت برا چی بود..این همه شهیییییییید! 

برا عزت ..استقلال ...آزادی... خدا... ایران... 

برای اینکه من و شما امروز آرامش داشته باشیم و دستمونو جلو بیگانه دراز نکنیم... 

برای اینکه رو پای خودمون وایسیم..

اینا کمه!؟؟؟؟؟

اونا رفتن که الان ما با چار تا تحریم  بگیم کمرمون شکست... 

 برای برداشتنشون تن به خفت و ذلت بدیم؟؟!!

 که اونوقت همه جا بگن ایران بخاطر فشار تحریم هاست که حاضر به توافق شده؟؟

یعنی ملت ما...ملتی که تو ۸سال دفاع مقدس تو اون همه نداری و آشوب با توکل بر خدا...

تونست جلو دنیا وایسه...

الان با چهار تا تحریم حاضر به توافق شده؟؟!!

چرا ما نباید از تحریم، فرصت به وجود بیاریم!؟

چرا نمیتونیم...

چرا تولید ملی رو قبول نداریم...!؟چرا سعی نمیکنیم از لحاظ کمی و کیفی اونو بالا ببریم؟؟

تازه با چه توافق نامه ای تسلیم شدیم....

توافق نامه ای که با بازی با کلمات در واقع بخش عظیمی از فعالیت های هسته ای رو متوقف کرده

توافق نامه ای که این همه تلاش تو سال های اخیر رو لگد مال کرد...

توافق نامه ای که باعث شد فکر کنن ما کم آوردیم....

اینا تا دیروز با ترس و لرز اسم ایرانو می بردن...

چی شد که حالا به رااااااحتی .....تهدید میکنن...؟!

چرا این جرات و جسارتو پیدا کردن!!؟؟

"جرات تهدید های مکرر"

متاسفم

 عزت و غرورمونو به چی فروختیم...